Bugün yine oldum sizle beraber
Çarnaçar bu ozan hergün harbeder
Şiirim olsa da az-çok derbeder
Ülkeden ülkeye selam yollarım
Mukiz’e kızmasın aziz dostlarım

Şurada sizlere birkaç sözüm var
Duymasın dersek de duyar bu ağyar
Yurdun acep neden yerinde sayar
Bir gün düşünüp de akıl yordun mu
Elini kafana verip sordun mu

Küçükasya’daki toprak fena mı
Yaşanan dört mevsim çölden yana mı
Güdülen insanlar hâlâ dana mı
Neden ele güne böyle muhtacız
Neden bağırıyor halkımız ‘açız!’

Son dönem Osmanlı borçla yıkıldı
Bir limon misali suyu sıkıldı
Çünkü Batı’lıya aklı takıldı
Sizlerin de aklı hâlâ öyle mi
Batı sana dost mu gerçek böyle mi

Neden israfları durduramazsın
Yavrun eloğluna neden yalvarsın
Avrupa’lı nerde sen de ordasın
Japon da Asya’lı; muhtaç mı ele
Afyonkeş Çin bile vermiş el-ele

Bir yanda refahtan patlayan olsun
Bir yanda hasetten çatlayan olsun
Böyle bir memleket nasıl doğrulsun
Ekmeğine soğan bulmazken halkın
Siz viskiyle hava bulmaya kalkın

Ey kocaman laflar edip duranlar
Kalbi ancak fayda için vuranlar
Aleme bin çeşit düzen kuranlar
Yarın hesap günü yok mu sandınız
Şeytana nasıl da çabuk kandınız

Hani şu halkımız Müslümandı ya
Neden çıkamazmış ağamız ay’a
Bir yön vermemişken mazlum dünyaya
Ahmak yıldızlardan laf eder durur
İğne yapamazken fen’den dem vurur

Bir millet İslam’dan uzak kalmışsa
Elbette başından eksilmez tasa
Bir de imansızlar tüm hayasızca
Ne beklenir artık böyle kitleden
Cezasını bulur elbette eden

Her neyse üzülme Mü’min kardeşim
Sanma ki sahipsiz kalmıştır bu din
Müsterih olsun ki o yüce kalbin
Her zaman kârlıdır gür imanlılar
Kafirler gün gelir ateş alırlar