Bu dere, bu tepe, bu ova bizim
Ne çıkar? Geçer söz hiç bizim değil.
Şu eza, bu cefa, o dava bizim,
N’edeyim, sılaya göç bizim değil.

Şan dolu, kan dolu o mazi bizim,
O şehit, şu malûl, bu gazi bizim
Mehmedin –Ya Allah!- avazı bizim
İşe bak, alınan öç bizim değil!

Nerdeyse kemiğe dayandı bıçak
İniş bitti, yok mu yokuş çıkacak?
Artık yeter, olsun bizim olacak
Kim demiş en kutsî hınç bizim değil?!...