‘İmtihan alemi dünyamız fani’
Diyerek boş durmak olmaz birader
Mü’minin gayreti sevaptı hani
İslâmım diyenler neden derbeder

‘Dünya boştur’ sözü artık hurdadır
Mev’ut neticenin yolu buradadır
Şu hayat ebedî yurda tarladır
Ona boşvereni Hüda kahreder

İslâm’ı yaşamak idi vazife
Onlar olmuş mistik veyahut efe
Bu kafa ulaşmaz asla hedefe
Olsa olsa ancak yolu setreder

Varsın nihilistler boşverip dursun
Dehrilerse son yok deyip kudursun
Sen gerçeği ancak Hakk’ta bulursun
Başka söz toplamaz sade tarheder

Mü’mine mistikçe softa yakışmaz
Vahy’in gayrisiyle tez’e kalkışmaz
Neden hak söz menakibden daha az
Her yönde israfı İslâm nehyeder

Sen ancak Rabb’ına karşı mes’ulsün
İlmî imkanınla O’na taat sun
Güç dışı işlerden enden sorulsun
İşte görürsün ki Halık cebreder

Asya’da doğmayı sen mi istedin
Ananı babanı kendin mi seçtin
Asr-ı saadet’te niçin gelmedin
Olanla öğünmek yerinmek heder

Kavminle, boyunla, köy ve kentinle
Kasılmak, kahrolmak neye renginle
Değerin sadece takva cenginle
İmandan İslâm’dan dinden ne haber

İnsanın niyeti İslâm olursa
Dünyanın her yeri yol verir kurs’a
Malatya, Ankara ve yahut Bursa
Deyip durmak ecri alır mahveder

Davan haksa eğer doğruysa yolun
Yüce doğrultuda sebatta bulun
Şuurlu cihatsa işi bir kulun
Neticeyi Hakk’a bağlar sabreder

Emretmek, hükmetmek yalnız Allah’ın
Ulaştırıcı yol Rasulullah’ın
Her türlü temizlik olsa silahın
Gör kuluna Rabbin neler bahşeder

Bozulmamış ise fıtrî insanî
Elbet onun olur hali İslâmî
Cennet babamızın dedi İlhami
Artık mü’min için ne gam ne keder