"Yüzü nurlu,
Kalbi sürur’lu,
Ayağı uğurlu...
Şefkatli, merhametli, kıymetli..."
Sevgili anacığım,
Sana bir mektup yazacağım
Yazacağım ama
Seni üzmeden
Uydurma lâflar düzmeden
Halimi sana nasıl anlatacağım!

Evet, sıhhatim yerinde,
Rahatım da iyi sayılır.
Ne olacak, bir mevkuf için,
Bundan iyisi mi olur hayatın!

Olmaz, olmaz ama
Niçin tevkif edildim,
Suçum nedir bilmedim
Yatıp duruyorum işte.

Emin ol anacığım
Hiç bir suç işlemiş değilim.
Tedbir olarak tutuluyormuşum
İşte bildiğim…
Vücut rahat olsa bile, neye yarar?
Kalp rahat olmadıktan gayrı
O kalp ki, sevdiklerinden ayrı
Bizim illerin lisanıyla “sayrı”

Biraz da bu hale kendimiz,
Şu ipe-sapa gelmez nefsimiz sebeptir.
Kalpler ki, Allah sevgisinin evi.
Bizler zayıf olduğumuzdan,
Koruyamamışız bu kutsî yeri.

Oraya ana sevgisi,
Aile sevgisi, evlat sevgisi,
Millet, memleket sevgisi...
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi
Zalim nefse uyarak
Dünya sevgisiyle doldurmuşuz kalplerimizi.

İşte bundandır ki; muzdaribiz,
İşte bundandır ki; garibiz, garibiz...

Evet anacığım; esiriz biz esiriz.
Sevdiklerimizin esiri.
Gönlü sahibine verebilseydik
Boynumuzu böyle mahzun bükmezdik
"Hakkın olacak işler
Boştur gam’u teşvişler
Ol hikmetini işler.
Mevlâ görelim neyler,
Neylerse güzel eyler" deyip geçerek
Gerçek hürriyeti seçerdik
O zaman, bütün dünya bir olsa
Krallar ordular kaldırsa
Kılına bile dokunamazdı hürriyetimizin.
O zaman bize, nasipsizler “deli!”,
Allah dostları da “veli!” derdi.
Hem diyeceklere de bakmadan, dört nala
Allah'a koşardık Allah'a!

İşte, biz de insanız,
Hem de zayıf insanız anacığım.
Müstahakız herhalde bu acılara
Neden güceniyoruz, bilmem ki yabancılara.

Evet, hasretlik zor, ayrılık acı,
Sevdikleriyle beraber olmak…
İnsan kovamıyor bu ihtiyacı.

Ve akrabaların...
Biliyorum, hiçbiri yerimizi tutmaz
Tutmaz ama, teselli eder seni inşallah
Böyle yaratmış anaları, Hazreti Allah
"Oğluyla geçerse Hind-ü Çin'den
Bir valide çekmez onda zahmet
Bir maderi öldürür içinden
Evladına zahmaçan bir afet.”
Diye başlayan Cenab'ın
Bir şiiri kalmış hatırımda.

Ah anacığım!
Biz biçare evlatlar da
Neye analar gibi değiliz?
"Cennet anaların ayağının altında"
Buyurdu Efendimiz
Ya biz neden bu kadar gafiliz?

Sen şefkatlisin,
Ah ne iyisin, sevgili anacığım.
Mübarek ellerinden öperim.
Bizim kokumuzu alırsın diye.
Gözlerinden öp torunlarının, gelinlerinin.
Duanı isterim Anacığım,
Duanı isterim…