Gök-kubbe çığlıkla dolup taşmakta,
Mahzun nağmelerim duyulmaz olmuş.
Şu bâtılları gör, ne yarışmakta
Nurum perdelenmiş, görünmez olmuş…

Gerçeğe arkası dönük güruhlar,
Bomboş yollarında ne kadar canlı.
Hak sahipleriyse hâlâ uyuklar;
Bu hal asırlar var böyle hicranlı.

Bir oyuncak verin hak sahibine,
Evin tapusunu elinden alın.
Yarın kovulurmuş, şimdi nesine?
Halimiz böyledir dostlar inanın.

Hakkım, tam isterim; ben çocuk muyum?
Şeker verip beni avutamazsın!
İstenmez, alınır hak. Ah bu huyum:
Bu huy ki, çok fena, anlatamazsın!

Anlamadık gitti, düştük bu hale;
Hâlâ anlamazsan yazıklar olsun!
Ne korkunç geliyor, bak istikbale!
Zerk eden bu hali bize, kahrolsun!