Ezelden ebede bir geçit olan
Hayat değirmeni fani dünyada

Rızan alınmadan var olmaktasın
Yok olmak var sanıp düşme feryada

Ebedde ya felâh seni bekliyor
Felaket gelecek başına ya da

Gelecek ümitle, dehşetle dolu
Geçmiş değer mi hasretle yâd’a

Lâyık olmuşsak Hakk’ın va’dına
Ancak o yetişir bize imdada

Bu gelip geçişte sebep ararken
Rızklarla vesile olan eşyada

Bir iş edindim ki temiz ve helâl
Dilersen düşmemek kolay ifsada

İdris Nebî imiş pirimiz bizim
Ne Karun olmuştuk ne de Yehuda

Ticaretle san’at bir aradaydı
Mesleğimi ihsan etmişti Hüda

Muhtaç etmemişti severdim çünkü
Hamdime de sebep oluyordu da

Yıllarca çalıştım, san’atımlaydım
Nasıl da ayrıldım?... Beka ukbada

Makasım, yüksüfüm, sevgili iğnem
Kısmet bu kadarmış, artık elveda