Ezelden ebede bir geçit olan
Hayat değirmeni fani dünyada

Rızan alınmadan var olmaktasın
Yok olmak var sanıp düşme feryada

Ebed de, ya felâh seni bekliyor
Felaket gelecek, başına ya da

Gelecek ümitle, dehşetle dolu
Geçmiş değer mi hasretle yâda

Layık olmuşsan Hakkın vad’ına
Ancak o yetişir bize imdada

Bu gelip geçişte, sebep ararken
Rızklara vesile olan eşyada

Bir iş edindim ki temiz ve helâl
Dilersen, düşmemek kolay ifsada

İdris Nebi imiş pirimiz bizim
Ne Karun olmuştuk ne de Yehuda

Ticaretle San’at bir aradaydı
Mesleğimi ihsan etmişti Hüda

Muhtaç etmemişti, severdim çünkü
Hamd’ime de sebep oluyordu da

Yıllarca çalıştım san’atımlaydım
Nasıl da ayrıldım?... Beka, Ukba da

Makasım, yüksüfüm, sevgili iğnem
Kısmet bu kadarmış, artık elveda